Cherry, z dużym prawdopodobieństwem, nigdy nie mieszkała w „normalnym” domu; nie urodziła się wśród ludzi, nie znała ich z dobrej strony, żyła dziko z mamą i rodzeństwem.

Cherry była malutka, gdy do nas trafiła, ale i tak blisko 2 miesiące zajęło nam, by przestała się nas bać.

Przez ostatnie 4 miesiące Cherry zrobiła gigantyczne postępy w adaptacji. Wśród ludzi, z którymi mieszka, czuje się swobodnie i bawi się, przybiega, zjada smaczki i wykonuje polecenia (siad, leżeć, stój, masz, chodź itp.), ale na zewnątrz, w towarzystwie biegających, hałasujących, nieprzewidywalnych dzieci nadal jest trochę zestresowana.

Ogromnym plusem jest to, że Cherry nigdy nie wykazała u nas agresji. Nigdy nie zawarczała, nawet w chwilach strachu nigdy nie pokazała zębów.

Cherry, jak typowy „dziki” piesek, doskonale dogaduje się z psami, do WSZYSTKICH jest skierowana pozytywnie i w każdym psie szuka przyjaciela. 

Będąc w towarzystwie psów bawi się jak każde inne psie dziecko, zachęca do zabawy, jest z nimi bardzo szczęśliwa. 

Dla Cherry szukamy domu z innym psem. 

Cherry może także zamieszkać z kotkami, bo lubi ich towarzystwo i zaczepki.

Dom, w którym są starsze dzieci także będzie dla niej dobrym rozwiązaniem, ale pamiętać należy, że Cherry potrzebuje cierpliwego, troskliwego miejsca.

Cherry lubi porwać papuć czy coś innego, co pachnie człowiekiem i ważne, by w czasie nieobecności ludzi w domu chować tego typu przedmioty, a zastąpić je smaczkami do żucia i gryzienia.